വരമേകണം ദിവ്യ മനമാകണം
നിന്‍ കരുണയ്ക്കു വിളയാടാന്‍ ഇടമാവണം
ഇടറാതെ നിറയുന്ന കൃപയാവണം കണ്ണാ
അകതാരിലെപ്പൊഴും നീയാകണം
ഗുരുവായൂരപ്പാ നീ കനിവേകണം
സ്വരമാകവേ കാവ്യ രസമാകണം
കാവ്യ രസമൊക്കെവേ ദിവ്യ പ്രഭ ചൂടണം
തടയാതെ വിരല്‍ത്തുമ്പില്‍ വാക്കെത്തണം
ആ വരികളില്‍ കാര്‍വര്‍ണ്ണനൊളിയാകണം
ലീലാ നടനത്തിന്‍ ലയം തോന്നണം
ഇടക്കയില്‍ താനേ ശ്രുതി ചേരണം
അതില്‍ ഗീതാഗോവിന്ദ മധുവൂറണം
എന്നും വലത്തിരുന്നെന്റെ ചുവടുകളെ
നിത്യ പ്രദിക്ഷിണമാക്കേണം
അശനം ചെയ്യുന്നതെല്ലാമെന്നുള്ളില്‍
നിന്‍പുണ്യ ഹോമമതാകേണം
എന്നും മതികെട്ടു വീണുറങ്ങുമ്പോളതും
നിന്‍ നമസ്കാരമായ്‌ മാറേണം
എന്‍ സുഖ കാമനാ കര്‍മ്മങ്ങളെല്ലാം
നിന്നെപ്പണിയാനാകേണം നിന്‍
സാധനാ സാന്നിദ്ധ്യമാകേണം
എന്‍ ധ്യാനസപര്യകളാകേണം
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ