43. കണ്ണാടി

കണ്ണാടി

കണ്ണനൊരു കണ്ണാടി പോലെ
കണ്ണിണക്കോണിലെ കൃഷ്ണമണികളില്‍
കണ്ണനെ കാണുന്നു ഞാനും


കണ്ണന്റെ വായിലെ മണ്ണിന്റെ വിസ്മയം
അമ്മ യശോദയ്ക്കതെന്നപോലെ
വിണ്ണവര്‍ക്കെന്നപോല്‍ മണ്ണിന്റെ മക്കള്‍ക്കും
കണ്ണാടി നോക്കുന്ന കണ്ണുകള്‍ക്കും
എണ്ണമില്ലാത്തതാം വിസ്തരം അത്ഭുതം
കൃഷ്ണ നീയല്ലയോ ചൂഡാമണി


കിണ്ണത്തില്‍ നല്‍നറും വെണ്ണ നിറച്ചമ്മ
കണ്ണനെ വിളിക്കുന്ന പോലെ തന്നെ
എണ്ണമില്ലാത്ത വിഭൂതികള്‍ നീട്ടിയാ
കണ്ണനും നമ്മെ വിളിക്കുന്നു.
വേണമെന്നുണ്ടെകില്‍ ആവോളമുണ്ടിടാം
കണ്ണിണകോണിലാ നിഴല്‍ പേറി
കണ്ണാ നീയല്ലയോ കൃഷ്ണമണി


കാറ്റില്‍ ജലത്തില്‍ നഭസ്സില്‍
കാട്ടുതീയിലും ഭൂമിയിലുമെല്ലാം
കണ്ണനാം കണ്ണാടി തന്നില്‍ മുഖം നോക്കി
എണ്ണാം വിഭൂതിയോരോന്നായ്‌
സപ്തര്‍ഷിവൃന്ദവും സൂര്യചന്ദ്രന്മാരും
ഐശ്വര്യസമ്പല്‍സമൃദ്ധികളും
കാര്‍മുകിലാവട്ടെ കാളിയനാവട്ടെ
കാളകൂടം തന്നെയാട്ടെ
കാട്ടുകടമ്പിന്റെ ആത്മഹര്‍ഷം പോലെ
എണ്ണിടാമെന്റെ സൌഭാഗ്യം
കൃഷ്ണാ നീയല്ലയോ ചിന്താമണി

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ